ទេសចរណ៍

ខេត្ត​បាត់ដំបង ជា​​ខេត្ត​មួយ​ក្នុងចំនោម​ខេត្តទាំង​អស់​នៃព្រះរាជាណាចក្រ​កម្ពុជាដែលមាន វិសាលភាព​ផ្ទៃដីធំ មាន​ភោគសម្បត្តិ​ធម្មជាតិ និង​សំនល់​វប្បធម៌​បុរាណ​ជា​ច្រើន។ ប្រាសាទ​បុរាណ​ជាច្រើន​ស្ថាបនា​រាយ​ប៉ាយ​លើភ្នំ លើទួល និង​តំបន់​លិចទឹក ទាំងអស់នេះហើយ​គឺ​ជា​សក្តានុពលទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរណ៍ចង់មកទស្សនា។

តំបន់​ទេសចរណ៍​ធម្មជាតិ​នៅ​ឃុំ​ជីផាត

សហគមន៍​អេកូ​ទេសចរណ៍​ឃុំ​ជីផាត ស្ថិត​នៅ​ចំ​កណ្ដាល​ព្រៃ​ស្រោង​នៃ​តំបន់​ជួរ​ភ្នំ​ក្រវាញ ស្រុក​ថ្មបាំង ខេត្ត​កោះកុង។ គេ​អាច​ទៅ​តំបន់​នោះ​បាន​ដោយ​ចេញ​ពី​ចំណុច​អណ្ដូង​ទឹក ក្នុង​ស្រុក​ស្រែ​អំបិល តាម​ផ្លូវ​លំ កាត់​ព្រៃ​ចម្ងាយ​ប្រហែល ១៧​គីឡូ​ម៉ែត្រ ឬ​ក៏​ជិះ​ទូក​តាម​ព្រែក​ចម្ងាយ ២៥​គីឡូ​ម៉ែត្រ ដោយ​ចំណាយ​ពេល​ជាង​ពីរ​ម៉ោង ទើប​ទៅ​ដល់​តំបន់​នោះ។


ភ្នំពេញ
ជួប​ភ័ក្ត្រ​ភ្នំពេញ 
ស្រណោះ​ថ្ងៃ​ទេរ      រសៀល​ជ្រាលជ្រេ      រៀប​អស្ដង្គត
ជិះ​ស្ទេព​សង្ហារ      កាយា​មុះមុត      តែ​ម្នាក់​ឯង​គត់
តាម​ដង​ទន្លេ។
ឃ្លាតឃ្លា​បី​ខែ      បែក​ពី​មាស​ស្នេហ៍      មក​រៀន​ស្រុក​គេ
អស់​ឱ​ភ្នំពេញ      នឹក​អ្នក​ម្ល៉េះ​ទេ      ស្នេហ៍​ស្នង​មាស​មេ
វិល​ជួប​អ្នក​ហើយ។
ប្រហែល​ជា​​អ្នក      ផ្លាស់​ប្ដូរ​វង់​ភ័ក្ត្រ      មិ​ន​ដូច​មុន​ឡើយ
អ្នក​ពិត​ជា​ស្រស់      សម្រស់​ត្រាណ​ត្រើយ      ជួប​អ្នក​ឆាប់​ហើយ
ឆាប់​មែន​ឆាប់​មែន៕ !ឡ!
See you Phnom Penh!

ឆ្នេរ​ខ្សាច់​ចាំ​​យាម ​កំពុង​​ក្លាយ​ទៅ​ជា​​រមណីដ្ឋាន​​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​​ទាក់ទាញ​​ភ្ញៀវ​ទេស​ចរណ៍​​

228.9.10ឆ្នេរ ​ខ្សាច់​ចាំ​យាម ដែល​មាន​ចម្ងាយ​ជាង ១០ គីឡូម៉ែត្រ ពី​ទី​រួម​ខេត្តកោះកុង ជាប់​នឹង​ព្រំដែន​ថៃ ស្ថិតក្នុង​ឃុំ​ប៉ាក់​ខ្លង ស្រុក​មណ្ឌលសីមា បច្ចុប្បន្ន​យើង​សង្កេតឃើញថា កំពុង​ក្លាយទៅជា​រមណីដ្ឋាន​ឆ្នេរសមុទ្រដ៏​សំខាន់​មួយ ក្នុង​ការទាក់ទាញ​ភ្ញៀវ​ទេសចរណ៍​ឲ្យមក​លេង​កំសាន្ត ។​
នៅ​ទីនោះ​ភ្ញៀវ​អាច​ងូតទឹក​លេង​កំសាន្ត មើល​សួនសត្វ និង​សំរាកលំហែរ​កាយ​នៅ​សណ្ឋាគារ​ដ៏​ទំនើប ព្រមទាំង​គយគន់​មើល​កោះ​កូត ក្នុង​ដែនដី​ថៃ និង​ថ្ងៃ​លិច​នៅ​ឯនាយសមុទ្រ​ផងដែរ ។​    ​

ប្រាសាទ​តា​ព្រហ្ម ​និង​ទន្លេ​បាទី

1408.02.2011នៅ ​តាម ​ដង​ផ្លូវ​ជាតិ​លេខ២​ ត្រង់​ចំណុច​គីឡូម៉ែត្រ​លេខ៣០​ ពី​ភ្នំពេញ ​រួច​បត់​ស្តាំ​តាម​ស្លាក​សញ្ញា​ពី​ផ្លូវ​ជាតិ​ចម្ងាយ​២គ.ម​ គឺ​ទៅ​ដល់​រមណីយដ្ឋាន​ធម្មជាតិ​ និង​វប្បធម៌ ​ដោយ​មាន​ប្រាសាទ​បុរាណ​ដ៏​ល្អ​ត្រកាល​ ហើយ​ក៏​ជា​ទី​កន្លែង​ទទួល​ទាន​អាហារ​ភិកនិក​ជិត​ទីក្រុង​ផង​ដែរ។ ​ទី​នោះ​គឺ​ជា​ប្រាសាទ​តា​ព្រហ្ម ​និង​បឹង​ធម្មជាតិ​ទន្លេបាទី​។ ប្រាសាទ​នេះ​សាងសង់​នា​សម័យ​អង្គរ​ដោយ​មហាក្សត្រ​ជ័យវរ្ម័ន​ ទី៧​ នា​ដើម​សតវត្ស​ទី១៣​។ ប្រាសាទ​តា​ព្រហ្ម​មាន​ទំហំ​តូច​ល្មម​តែ​មាន​លក្ខណៈ​ល្អ​គួរ​ឱ្យ​ស្ញប់ស្ញែង ​ដោយ​ក្បាច់​ចម្លាក់​អំពី​ថ្ម​ភក់​ និង​សំណង់​តួ​ប្រាសាទ​អំពី​ថ្ម​បាយ​ក្រៀម។​ នៅ​ចម្ងាយ​ ៣០០ម. ពី​ប្រាសាទ​តា​ព្រហ្ម​មាន​ប្រាសាទ​តួប៉ម​ទោល​ មួយ​ទៀត​ ដែល​គេ​ស្គាល់​ថា​ប្រាសាទ​យាយ​ពៅ។​ នៅ​ផ្នែក​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រាសាទ​ទាំង​ពីរ​នេះ ​គឺ​ជា​បឹង​ធម្មជាតិ​ធំ​ល្ហល្ហេវ។ គេ​ហៅ​បឹង​នោះ​ថា​ទន្លេ​បាទី​ នៅ​តាម​ឆ្នេរ​ខ្សាច់​មាត់​បឹង​មាន​រោង​តូចៗ​សង់​តម្រៀប​គ្នា​នៅ​ពី​លើ​ផ្ទៃ​ ទឹក​ដែល​ជា​កន្លែង​សម្រាប់​ ជួល​សម្រាក​កម្សាន្ត​ និង​ទទួល​ទាន​អាហារ​ភិកនិក​នៃ​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ទាំង​ឡាយ​យ៉ាង​រីករាយ​ជា​មួយ​ ម្ហូប​អាហារ​ថ្មីៗ​ជា​ច្រើន​មុខ​របស់​អ្នក​ស្រុក។​ សូម​រំលឹក​ថា​រាល់​មុខ​ម្ហូប​ដែល​អ្នក​បញ្ជា​ទិញ​គួរ​ចរចា​តម្លៃ​ជា​មុន​ជា​ ការ​ប្រសើរ។​ ទី​នោះ​វា​មិន​ខុស​ពី​ទី​រមណីយដ្ឋាន​ពេញ​និយម​ដ​ទៃៗ​ទៀត​ឡើយ ចំពោះ​តម្លៃ​ គឺ​អាច​ថ្លៃ​ជាង​នៅ​ភ្នំពេញ​បន្តិចបន្តួច​មិន​ខាន។​ រមណីយដ្ឋាន​នេះ​ ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​ថ្នល់​ទក្សិណ​ ឃុំ​ក្រាំងធ្នង់​ ស្រុក​បាទី ខេត្ត​តាកែវ។ 

រមណីយ​ដ្ឋា​ន​ធម្មជាតិ​ទឹកធ្លាក់​ក្បាលឆាយ​កំពុង​ទាក់ទាញ​ភ្ញៀវទេសចរ​

724.02.2011ព្រះសីហនុ: ទឹកជ្រោះ​ក្បាលឆាយ​មាន​ទីតាំង​នៅក្នុង​ខណ្ឌ​ព្រៃនប់ ក្រុង​-​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ ។ ភ្ញៀវទេសចរ​អាចធ្វើ​ដំណើ​រ​មកពី​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ​តាមផ្លូវ​ជាតិ​លេខ​៤ ឆ្ពោះទៅ​ទិស​ខាងជើង​មាន​ចំងាយ ៧​គីឡូម៉ែត្រ​រួច​បត់​ឆ្វេង​ចូល​តាមផ្លូវ​២១៧​ប្រហែល ៩​គីឡូម៉ែត្រ​និង​ទៅដល់​រមណី​យដ្ឋា​ន​ធម្មជាតិ​ទឹកធ្លាក់​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ ទាក់ទាញ​នៃ​ទេសភាព​ស្រុក​ខ្មែរ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នកទស្សនា​មិនអាច​បំភ្លេចបាន​ ពី​ភាពស្រស់​ឆើតឆាយ​របស់​វា​។
ទឹកជ្រោះ​ក្បាលឆាយ​មាន​ប្រភពទឹក​ ជាច្រើន​មកពី​ជួរ​ភ្នំ​ផ្សេងៗ​ជាច្រើន​នៅតាម​មាត់សមុទ្រ ប៉ុន្ដែ​មកដល់​ចំណុច​មុខ​ក្បាលឆាយ​ប្រភពទឹក​នៅសល់​ផ្លូវទឹក​បី​សំរាប់​ហូរ​ ដែលមាន​កំពស់​ពី ២ ទៅ ៤ ម៉ែត្រ​។ ចរន្ដទឹក​មកដល់​ចំណុច​ក្បាលឆាយ​ផ្លូវទឹក​មានតែ​មួយ​ដែលមាន​ទឹក​ហូរ​ខ្លាំង​ ហើយ​ធ្លាក់​ល្បាក់ទឹក​មាន​កំពស់ ១៤ ម៉ែត្រ ភាគច្រើន​អ្នកទេសចរ​ណ៏​ចូលចិត្ត​មក​ងូតទឹក​លេង​នៅត្រង់​កន្លែង​ទឹកធ្លាក់​ នេះ​ណាស់​។
ប្រវត្តិ​ទឹកជ្រោះ​ក្បាលឆាយ​ត្រូវបាន​គេ​រកឃើញ​នៅក្នុង ​ឆ្នាំ​១៩៦០ ដល់ ឆ្នាំ​១៩៦៣ និង ត្រូវបាន​រៀបចំ​ជា​កន្លែង​ប្រភព​ផ្ដល់​ទឹកស្អាត​សំរាប់​ប្រើប្រាស់​នៅក្នុង​ ខេត្ត​ព្រះសីហនុ ប៉ុន្ដែ​ការស្ថាបនា​នោះ​ត្រូ​បាន​ខកខាន​ដោយសារ​សង្គ្រាម​កើតឡើង​ហើយ​តំបន់​ នោះ ក៏បាន​ក្លាយជា​តំបន់​លាក់ខ្លួន​របស់​ខ្មែរក្រហម​។ លុះ​មកដល់​ឆ្នាំ​១៩៩៧ តំបន់​នោះ​ត្រូវបាន​ប្រែក្លាយជា​តំបន់​អភិវឌ្ឍ​ន៏​។ នៅ​ឆ្នាំ​១៩៩៨ តំបន់​ក្បាលឆាយ​ត្រូវបាន​ក្រុមហ៊ុន អាន​កូ បានធ្វើការ​អភិរក្ស និង​អភិវឌ្ឍន៍​តំបន់​ព្រៃភ្នំ​នេះ​ប្រែក្លាយ​មុខមាត់​ថ្មី​ជា​តំបន់រ​មណី​យ​ ដ្ឋា​ន​ទេសចរ​ណ៏​គួ​រ​ឲ្យ​ចាប់អារម្មណ៍ បន្ទាប់ពី​ឆ្នេរ​នៅក្នុង​ទី​រួម​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ ។

ទឹកជ្រោះ​ ក្បាលឆាយ មាន​ទិដ្ឋភាព​ស្អាត​បំផុត​ក្នុង​វស្សានរដូវ​ដែលមាន​ភ្លៀង​ធ្លាក់​ជោកជាំ​ ចន្លោះ​ខែកក្កដា ដល់​ខែតុលា និង​មាន​អាកាសធាតុ​ត្រជាក់​ដូច​នៅ​តំបន់​ប៉ូល ជាមួយ​ដំណាក់​ទឹកធ្លាក់​បង្កើតបានជា​ពពុះ​ទឹកសៗ​បែក​ផ្កាត្រែង​លាន់ឮ​ស្នូរ​ យ៉ាង​ពិ​រោះ​រណ្តំ​លាយឡំ​សត្វ​បក្សាបក្សី​ស្រែកយំ​អឺងកង ប្រៀប​បានជា​ចង្វាក់ភ្លេង​កំដរ​អារម្មណ៍​ភ្ញៀវ​ទេសចរណ៍​ឲ្យ​ភ្លេច​អស់​នូវ​ ទុក្ខ​សោកសៅ​ទាំងឡាយ ។ ប៉ុន្តែ​ស្ថិតក្នុង​អំឡុងពេល​រដូវ​ក្តៅ​វិញ ទឹកធ្លាក់​ក្បាលឆាយ​បាន​រីង​ស្ទើរ​ជិត​អស់ តែ​ទោះជា​យ៉ាងនេះ​ក្តី​វា​ខំ​បញ្ចេញ​សម្រស់ ក៏ដូចជា​ទឹក​ហូរ ដើម្បី​កំដរ​ភ្ញៀវ​ឲ្យ​គ្រប់​រដូវ​កាល ។ សព្វថ្ងៃនេះ​មាន​អ្នកទេសចរ​ណ៏​ជាច្រើន​បាន​ទៅ ទស្សនា​និង​ងូតទឹក​កំសាន្ត​លេង​ដោយសារតែ​នៅ​តំបន់​ទឹកធ្លាក់​នេះ​មានលក្ខណៈ​ ទឹកធ្លាក់​ពីលើភ្នំ​និង​ផ្ទាំង​ថ្ម​ដ៏​ខ្ពស់មាន​ទេសភាព​ខ្យល់អាកាស​បរិសុទ្ធ ព្រៃឈើ​ធំៗ​ខ្ពស់ៗ និង ភ្នំ​ដ៏​ស្រស់ស្អាត​ជាពិសេស​នៅ​ថ្ងៃ​បុណ្យទាន ឬ នៅ​ថ្ងៃ​ចុង​សប្ដាហ៍​៕

រមណីយដ្ឋាន​វប្បធម៌​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ប្រាសាទភ្នំ​បាក់​ខែង​

ក្នុងចំណោម​រមណីយដ្ឋាន​វប្បធម៌​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​សំខាន់ៗ​ ជាច្រើន​នៅក្នុង​ ខេត្តសៀមរាប ប្រាសាទ ភ្នំ​បាក់​ខែ​ង គឺ​ជា​ទីកន្លែង​មួយ​ដ៏​មាន​ប្រជាប្រិយភាព​បំផុត​សំរាប់​អ្នកទេសចរ ពិសេស​ទេសច​របរ​ទ​ស​។
1512.7.10
វា​ប្រៀប​ដូចជា​ការធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ប្រទេស​ម៉ាឡេស៊ី តែ​ពុំ​បាន​ឡើង​ទៅលើ​ប៉ម​អគារ​ភ្នោះ​ប៉េ​ត្រូ ណាស់​ឬ​ទៅ​ប្រទេស​បារាំង​តែ​ពុំ​បាន​ឡើង​លើ​ទួ​រអេ​ហ្វ​ហ្វេល ឬ​ទៅ​ប្រទេស​អេ​ហ្ស៊ី​បតែ​ពុំ​បាន​ទៅ​ទស្សនា​វិមាន ផ្នូរ​ពីរ៉ាមីត​ដូច​ច្នោះ​ដែរ ប្រសិនជា​គេ​ធ្វើដំណើរ​ទៅកាន់​ខេត្ត​សៀមរាប​ហើយ​ពុំ​បាន​ឡើង​ទៅលើ​ប្រាសាទ​ ភ្នំ បាក់​ខែង​។​ពីព្រោះ​តែ​ទីនោះ​មាន​ចំនុច​ទាក់ទាញ​ជាខ្លាំង ជាមួយ​នឹង​ភាព​លន្លង់លន្លោច​ពេល​ដែល​ព្រះអាទិត្យ អស្តង្គត​។​ចំនុច​ដែល​ស្រូប​អ្នកទេសចរ​បំផុត​នៅ​ទីនោះ គឺ​នៅ​ពេល​ថ្ងៃ​ហៀបនឹង​លិច​និង​ពេល​ថ្ងៃ​លិច​។
បើ​ធ្វើដំណើរ​ការចាកចេញ​ពី​ប្រាសាទអង្គរវត្ត​តាម​ រុក្ខវិថី​ឆ្ពោះទៅកាន់​ប្រាសាទ​បាយ័ន​ចំងាយ​ប្រមាណ ១,៥ គីឡូម៉ែត្រ​ស្ថិតនៅ​ខាងឆ្វេង​ដៃ យើង​នឹង​ឃើញ​ស្លាក​ព័ត៌មាន​បង្ហាញ​ពី​រមណីយដ្ឋាន​នេះ​។​នៅ​ខាងស្តាំ​ដៃ គឺ​នៅ​ម្ខាង​នៃ​ផ្លូវ​កៅស៊ូ​មាន​ចំណត​រថយន្ត​ដ៏​ធំ​ទូលាយ​មួយ ដែល​ភ្ញៀវ​ទាំងឡាយ​អាច​ចត​យានយន្ត​នៅ​ទីនោះ បាន​ដោយ​ពុំ​មាន​ការបង់ប្រាក់​អ្វី​ទេ​។​នៅក្បែរ​ចំណត​នេះ​ក៏​មាន​ស្តង់​ តូចៗ​ល្មម​ដាក់​លក់​វត្ថុ​អនុស្សាវរីយ​ជាច្រើន​ប្រភេទ មាន​ទាំង​សៀវភៅអាន​ផ្សេងៗ ព្រមទាំង​ភេសជ្ជៈ​គ្រប់មុខ​។​ជាមួយនឹង​ទឹកមុខ​រាក់ទាក់ ស្រស់ ស្រាយ​និង​ពាក្យពេចន៍​និយាយ​រដឺន​ផង​នោះ ពិតជា​ធ្វើឱ្យ​ភ្ញៀវ​ជាច្រើន​មិន​ដាច់​ចិត្ត​បដិសេធ​ក្នុងការ​ជាវ​វត្ថុ អនុស្សាវរីយ៍​របស់​គេ​ណាស់​។​នៅ​ទីនោះ​ក៏ដូចជា​នៅ​តាម​បណ្តា​ប្រាសាទ ការលក់ដូរ​មាន​ភាព​ទាក់ទាញ​ជា ខ្លាំង​។​អ្នក​លក់ដូរ​មាន​ក្មេង ចាស់ ប្រុស​ស្រី​។​ពិសេស​ក្មេងស្រី​។
នៅ​ជើងភ្នំ​ឡើង​ប្រាសាទភ្នំ​បាក់​ខែង ពុំ​មាន​ស្តង់​លក់ដូរ​ទេ តែ​ការលក់ដូរ​អាច​ធ្វើឡើង​ដោយ​ការដើរ កាន់ ការ​យួរ ការ​កណ្តៀត ទៅតាម​កំលាំង​របស់​មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​។​សំរាប់​ភ្ញៀវ​ដែល​ចង់ ឡើង​ទៅ​លើ​ប្រាសាទ ដែល​ស្ថិត​នៅលើ​កំពូលភ្នំ​នេះ មាន​ពីរ​ជំរើស គឺ​ទី​១ ឡើង​ដោយ​ថ្មើរជើង និង​ទី​២ ដោយ​ការ​ជិះ​ដំរី​។​ជំរើស​ទី​២ ភ្ញៀវ​នៅក្នុង​ប្រទេស​ពុំ​សូវ​មាន​គេ​និយម​ទេ​ដោយសារ​តែ​វា​មាន​តំលៃ​ខ្ពស់ ម្យ៉ាងទៀត​ភ្ញៀវ​ក្នុង​ស្រុក​ច្រើន​ទៅ ជា​ក្រុម ដូចនេះ​បើ​ធ្វើដំណើរ​ដោយ​ជិះ​ដំរី​ក៏​ពុំ​គ្រប់​គ្នា​ដែរ​។
កាលពី​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​មុន​នេះ ការឡើង​លើ​ភ្នំ​បាក់​ខែង គឺ​គេ​ឡើង​តាម​ជណ្តើរ​ចំ​ពី​ខាង​មុខ​ប្រាសាទ ដែល មាន​សភាពរ​ដឹប​រដុប​និង​ចោត​ខ្លាំង​។​តែ​ក្រោយមក​អាជ្ញាធរ​អប្សរា​បាន​ ហាមឃាត់​មិន​ឱ្យ​ឡើង​តាម​ជណ្តើរ ដែល​បន្សល់ទុក​ពី​បុរាណ​នេះ​ទៀត​ដោយ​គេ​បាន​ធ្វើ​ផ្លូវ​មួយ​ខ្សែ​តាម​សរសៀរ​ ជើងភ្នំ​។​បើ​គិត​ជា​ចំងាយ​ផ្លូវ​ថ្មី​នេះ​វាង​ឆ្ងាយ​បន្តិច តែ​ការធ្វើដំណើរ​មិន​តឹងតែង​ពេក​ដូច​ការឡើង​តាម​ជណ្តើរ​បូរាណ​ដែល​សេសសល់​ នោះ​ទេ​។ តែ​វា​បង្កើត​នូវ​ភាព​មនោ​រម្យ​ទៅវិញ​ទេ ដោយហេតុ​ថា​អ្នកដំណើរ​ត្រូវ​ធ្វើដំណើរ​តាម​ជើងភ្នំ​ដែល​គ្រប​ទៅ ដោយ​ម្លប់ឈើ​ត្រឈឹង​ត្រឈៃ ជួនកាល​ក្លិន​ផ្កា​ព្រៃ​ភាយ​ពិដោរ​គួរ​ឱ្យ​ចង់​ក្រេប​។​ភ្ញៀវ​ទាំងឡាយ​ ហាក់ដូចជា ទទួល​នូវ​ទិដ្ឋភាព​ប្លែក​និង​អារម្មណ៍​សុខ​ដុម​។​រិត​តែ​ពិសេស​ថែមទៀត សម្លេង​បក្សាបក្សី បាន​ឆ្លើយឆ្លង​គ្នា គួរ​ឱ្យ​ចង់​ស្តាប់​។​បើ​នៅ​រដូវចូលឆ្នាំ​ខ្មែរ​គេ​នឹង​បាន​ឮ​សម្លេង​រៃ​យំ​ យ៉ាង​រំពង​ព្រៃ​។​បរិយាកាស​ដែល​មាន​នៅ​ប្រាសាទភ្នំ​បាក់​ខែង​បែបនេះហើយ ដែល​ធ្វើឱ្យ​អ្នកទេសច​រដក់​ចិត្តជា​និច្ច​។
ការធ្វើដំណើរ​ប្រហែលជា​ពីរ​២០​នាទី​ទៅ​៣០​នាទី យើង​នឹង​បាន​ឡើង​ទៅ​ដល់​ទីធ្លា​ដ៏​ធំ​ទូលាយ​មួយ ដែល​ជា​បរិវេណ​នៃ​កំពូលភ្នំ​ប្រាសាទភ្នំ​បាក់​ខែង​។​ប៉ុន្តែ​កន្លែង​ដែល​ ភ្ញៀវ​គ្រប់​គ្នា​ប្រាថ្នា​ចង់​ឃើញ​និង​ចង់​ទៅ​ដល់​នោះ គឺ​ការ​ឡើង​ទៅលើ​ប្រាសាទ​ដែល​ស្ថិត​នៅលើ​កំពូលភ្នំ​តែម្តង​។​ដើម្បី​ឡើង​ ទៅលើ​ប្រាសាទ​នេះ អ្នក ទេសចរ​ចាំបាច់​ត្រូវ​ឡើង​តាម​ជណ្តើរ​ជាច្រើន​កាំ​តាម​ច្រក​ឡើង​ពីរ​សំខាន់ គឺ​ពី​ខាងលិច និង​ខាងត្បូង​ប្រាសាទ ។​ជណ្តើរ​ជាច្រើន​កាំ​មាន​សភាព​ចោត​បន្តិច​និង​មាន​កាំ​ខ្លះ​សឹក​ស្ទើរតែ​ អស់​។​ជណ្តើរ​នេះ​ឡើង​ដោយ​លំបាក​បន្តិច តែ​ស្ទើរតែ​គ្រប់​គ្នា​អាច​ឡើង​បាន​ប្រកបដោយ​សុវត្ថិភាព​។
ចំនុច​ពិសេស​របស់​ប្រាសាទភ្នំ​បាក់​ខែ​ង គឺ​ការ​ទៅ​គយគន់​ថ្ងៃ​ហៀ​ប​លិច​និង​ថ្ងៃ​លិច​។​នៅលើ​ប្រាង្គ​ប្រា សាទ​នេះ យើង​អាច​សម្លឹង​មើល​ឃើញ​ទិដ្ឋភាព​នានា​នៅ​ជុំវិញ​ភ្នំ​។ អាច​មើលឃើញ​មក​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត និង អាច​មើលឃើញ​បារាយណ៍​ខាងលិច ឃើញ​ផ្នែក​ខ្លះ​នៃ​ខេត្តសៀមរាប​។​ព្រះអាទិត្យ​ហៀ​ប​អស្តង្គត​ជា​ចំនុច ទាក់ទាញ​បំផុត ដោយសារ​តែ​ពន្លឺ​ពណ៌​មាស​ចាំង​ឆ្លុះ​ទៅលើ​រុក្ខជាតិ​និង​ផ្ទៃ​ទឹក​បារាយណ៍​ ដ៏​ធំ​ល្វឹងល្វើយ​។​ភ្ញៀវ ទាំងឡាយ​គ្រប់គ្នា​តែង​ថត​យក​ទិដ្ឋភាព​នេះ​ដោយ​ការ​ផ្ចិត​ផ្ចង់ ជាមួយនឹង​ការថតរូប​អនុស្សាវរីយ៍​ជា​ក្រុម ឬ​ជា គ្រួសារ ឬ​ជា​គូសង្សា ផងដែរ​។
ពិត​ណាស់​នៅ​លើ​កំពូលភ្នំ​ដែលមាន​ប្រាសាទ​ដែល​បាន​កសាង ​ឡើង​តាំងពី​ឆ្នាំ​៨៩៣(​សូម​អាន​អត្ថ​បទៈ​ប្រាសាទភ្នំបាខែង នៅក្នុង​ប្រអប់ វប្បធម៌​,​អរិយធម៌ របស់​យើងខ្ញុំ​)​ដោយ​អតីតព្រះមហាក្សត្រ​ខ្មែរ​ព្រះបាទ យ​សោ​វរ្មន័​ទី​១ គឺ​ពិតជា​អស្ចារ្យ​។​ជាមួយនឹង​ប្រាង្គ​ប្រាសាទ​ដែល​មាន​កំពូល​រហូតដល់​ទៅ​ ១០៩​កំពូល​ដែល​តំ នាង​ឱ្យ​កំពូលភ្នំ​មេរុ នោះ​ពេល​ព្រះអាទិត្យ​លិចទៅ​សម្លេង​បក្សាបក្សី​ក៏​យំ​ខ្ញៀវខ្ញា​ឡើង ដែល​ជា​ទំលាប់​របស់ បក្សី​បក្សា​នៅ​ពេល​ចូល​សំបុក​។​សម្រែក​នេះ​ដែល​ធ្វើ​យើង​រំភើប​ក្នុង​ពេល​ សាយន្ត​សម័យ​។
ជីវភាព​ទាំងអស់នេះ​ហើយ ដែល​ធ្វើ​ប្រាសាទភ្នំ​បាក់​ខែ​ង ក្លាយ​ជា​មេដែក​មួយ​មិន​ឱ្យ​ទេសច​រដើរ​រំលង ហួស បើសិនជា​គេ​បាន​ទៅ​ដល់​ខេត្តសៀមរាប​។​ការឡើង​ប្រាសាទភ្នំ​បាក់​ខែង បាន​ស្ថិតនៅ​ក្នុង​កម្មវិធី​ទេស ចរណ៍​របស់​គ្រប់​បណ្តា​ក្រុមហ៊ុន​ទេសចរណ៍​នៅក្នុង​ស្រុក និង​ក្រៅ​ស្រុក​ទៀត​ផង​ ៕